Santiago de Compostella??

Terugkijkend op een geslaagd Pieterpadavontuur de km's maar eens op een rijtje gezet, ik was zelf eigenlijk ook wel benieuwd wie er nu het langst met me mee gelopen heeft deze 500 km. Het was natuurlijk geen wedstrijdje maar wat denk je ..... degene die het minst van wandelen houdt heeft met 1 km verschil "gewonnen" ...... Marinus dus! Hij heeft 78 km gelopen. Erna en Brigitte komen met 77 km op de tweede plaats. Ik hoor Erna al zeggen: Maar die km's die we verkeerd gelopen hebben dan? Daar heeft ze wel een punt, want ik denk dat dan Erna en Brigitte wel gewonnen zouden hebben. Vrouwen en kaartlezen hè! Op de derde plaats zus Ans, die heeft in "haar" 5 etappes 76 km bij elkaar gewandeld.
Verder: 4e Annet (69), 5e Ton (67), 6e Carlijn (63), 7e Diny (47), 8e Marina, Diny, Dory (45), 9e Jos (44), 10e Annie (41), 11e Kees en Adria (39), 12e Antoinet (30), 13e Jochem en Pauline (26), 14e Mieke (24), 15e Johanna, Karin, Marianne (23), 16e Wilma, Broos, Anna (21), 18e Wim, Marieline (20), 19e Angelique (11), 20e Mari (6).
Ook de fietsers mogen niet vergeten worden natuurlijk. Marinus, Mari, Diny, Antoinet, Annie, Rob, Ine en Willem hebben een heel belangrijke taak gehad. Zij hebben naast dat ze elke keer gezellig gefietst hebben gezorgd dat de auto op het eindpunt klaar stond, toch wel heel luxe als je het achteraf bekijkt.
Als ik alle wandel km's van iedereen bij elkaar optel kom ik aan 1639 km. Naar Santiago de Compostella is het 2000 tot 3000 km, dat ligt aan de route die je loopt. Dan waren we toch al een heel eind op weg! Misschien als we gestopt zijn met werken en we zijn nog goed ter been.... nieuwe uitdaging!
Maar we zullen het nu nog maar in de buurt houden, het Hertogenpad lijkt me meer geschikt. Het boekje is al in huis, binnenkort wordt er gestart in Breda. Heeft er iemand een keer zin om mee te gaan, laat het weten, ik plan weer wel iets.

Allemaal heel erg bedankt dat jullie dit met mij hebben willen doen!

Strabeek - Maastricht - St.Pietersberg

Het is zover na de start op 24-08-2009, ga ik op zondag 23-10-2011, samen met 15 familieleden en vrienden het Pieterpad-project afronden. Een prachtige zonnige dag zou het gaan worden. Kees, Adria, Ton, Ans, Jos, Annet, Annie, Brigitte, Erna en ik gingen lopen. Marinus, Antoinet, Mari, Diny en Rob hebben gefietst en voor het vervoer gezorgd. Na een lekker kopje koffie van Henk van Hotel Roo aan de wandel. Al vrij snel liepen we in de natuur, een mooi herfstbos langs de Geul. Via Terblijt, een pad langs de Bemelerberg met zijn mergelgrotten, op zoek naar een koffiestop. We konden het niet vinden, achteraf was het pas om 14.00 uur open. Dan maar verder naar Maastricht en daar bood de kantine van VV Swarn uitkomst, ze serveerden een lekker kopje koffie en boden een schoon toilet vooral voor de dames. Na een korte pauze weer door richting CS Maastricht en het Vrijthof waar we met de fietsers hadden afgesproken. Dat ging niet helemaal goed, zij hadden al op een ander plein gezeten, maar dat mocht de pret niet drukken. Op voor de laatste 3 km's richting de St. Pietersberg. De wandelaars waren er eerder dan de fietsers, dat is eens een keer andersom! Toen we er allemaal waren gezamenlijk de laatste 200 meter gelopen, erg leuk! Boven stond de champagne klaar, er waren bloemen, cadeautjes, medailles en applaus. Een grote verrassing!
Een mooi slot aan 2 gezellige jaren waar ik geen seconde spijt van heb gehad.

Sittard - Strabeek (Valkenburg)

Afgelopen weekend gepland om de laatste 2 etappes te wandelen. Op zaterdag gingen Marinus, Ton en Annet gezellig mee. Het was een prachtige etappe, één van de mooiste, in ieder geval van Limburg. Begonnen met een kopje koffie in Sittard, gelukkig was er al wat open in het centrum van Sittard, want die koffie in het begin blijft toch wel erg belangrijk, voor mij tenminste wel. Het begon met een steil pad langs een kruisweg, wat verder via zandpaden door glooiende landschappen. Dit beeld hebben we eigenlijk de hele dag gehouden. Glooiend, soms wat steil, verrassende stukjes langs weilanden, kleine dorpjes, mooie vergezichten en dat in een prachtige herfstkleuren. Meer wandelaars tegen gekomen. (wandelden die nou het Pieterpad via Zwolle en Den Bosch??) Halverwege wat gedronken bij Kasteel Terborgh, lekker in de zon gezeten. Opvallend waren verschillende houtsnijwerken langs de route. In het mooie dorpje Terstraten onze broodjes genuttigd, helaas was het enige bankje in het dorp bezet door weer andere Pieterpatters. Iedereen in een goeie bui daar in het zonnetje! Even verder liepen we door een appelboomgaard van 'Bockhof', daar bleek het hoogste punt in de pieterpadroute te zijn. Ton heeft nog steeds zijn bedenkingen. In Strabeek bij Hotel Roo waar we gingen overnachten lekker genoten van een koud biertje. Daar gewacht op Diny, Mari, Ans en Jos die ook al op zaterdag richting het zuiden zijn gereden. Ton uitgezwaaid, gedoucht, lekker gegeten en toch wel weer op tijd naar bed om de volgende dag fris en fruitig te kunnen zijn.

De laatste loodjes

In het weekend van 22 en 23 oktober ga ik de laatste 2 etappes wandelen van het Pieterpad. Iedereen die een keer met mij heeft gewandeld of gefietst heeft intussen al een uitnodiging ontvangen. De meesten zullen wel niet kunnen of willen, maar op een man of 4 reken ik toch wel. Ben benieuwd.

Foto's terug

Ik ben er vanavond maar eens voor gaan zitten, het was een hele klus, maar de foto's en plaatjes van mijn blog staan er weer op.

Montfort - Sittard

Vrijdag 2 september gezellig samen met Marinus van Montfort naar Sittard gewandeld, een etappe van 24 km. De weermannen gaven erg warm weer aan, ik denk dat het plaatselijk kwik tot 30 graden steeg af en toe, dus inderdaad erg warm. Wat wel op viel ..... we zijn niet verkeerd gelopen deze keer ...
We hadden een hotel geboekt in Sittard, dus eerst op de fiets 22 km naar Montfort voordat we aan de wandel konden. Het eerste gedeelte was over grindpaden langs akkers en velden, tussen allerlei kleine dorpjes door. Langs herdenkings-monumenten van de tweede wereldoorlog midden in een akkerlandschap, hier was een vliegtuig neergestort en de complete bemanning om het leven gekomen. Halverwege de etappe was een aanlegplaats in Slek, daar wat gegeten en gedronken en met andere "Pieterpatters" aan de praat geraakt. Via het "IJzerenbos" de Duitse grens gepasseerd en daar door enkele dorpjes zoals Isenbruch en Millen weer richting Nederland waar we op het laatst langs een mooie beek, een soort wildwaterbaan voor eenden, in Sittard weer bij ons hotel aankwamen. Het was een zware etappe, het was warm en mijn schoenen beginnen te verslijten. Van de week eens langs de schoenmaker voor nieuwe zolen denk ik, elk steentje voel ik onder mijn schoen op dit moment. De volgende dag waren we van plan om met Ton en Annet van Sittard naar Strabeek te wandelen, deze etappe vanwege de hitte (33 graden) toch maar afgeblazen. In plaats daarvan met Diny en Mari een eind gefietst in de omgeving van Montfort.

Swalmen - Montfort

Ruim 3 maanden na de laatste etappe met collega's de volgende gepland met Brigit en Erna van Swalmen naar Montfort, 22 km. Over één ding waren we het snel eens, het weer was fantastisch, de zon hoog aan de hemel, mooie witte wolkjes, na al die regen van de afgelopen week hebben we het vandaag droog gehouden. Het eerste gedeelte na Swalmen liep door de domeinen van Kasteel Hillenraedt, op een gegeven moment zelfs over een stuk oude romeinse weg. Ook waren we het er over eens dat we niet zoveel moesten kletsen en wat beter op de weg moesten letten, want weer ging het fout.... Een draaihekje die ons naar een akkerpad zou leiden gemist en zodoende ongewild op de koffie bij natuurcamping 'Raayershof', 0,75 voor een goei bakske, dus dat was een meevaller. Weer terug en de juiste weg snel weer gevonden, een smal paadje langs weilanden en koeien. Al snel bereikte we Spik waar we koffie met vlaai bestelden, maar daarbij kregen we een likeurtje en een lekkere bonbon, dat was een welkome verrassing. Het volgende gedeelte was door het buitengebied van Roermond en zo draaiden we mooi om Roermond heen richting Melick. Na Melick over een mooi fietspad naar St. Odiëlenberg en daar de volgende pitsstop gemaakt. Het laatste stuk richting Montfort was weer erg groen, we vonden het wel wat op de Drunense duinen lijken, later las ik dat het inderdaad een bos op stuifzand was, dus geen wonder dat het veel van mekaar weg had. Ook daar weer even verkeerd gelopen maar weer snel op het goeie pad gelukkig. In Montfort aangekomen bij 't Kefee ane Kerk' een lekker rosé biertje op en op Jochem en Pauline gewacht die de auto in "Swaffelen" zouden oppikken en ons daarna zouden ophalen. Gezellig met de kasteleinsvrouw Mia gebuurt en met een voldaan gevoel weer terug naar Brabant.

Foto's verdwenen

Van de week zag ik dat heel veel foto's van mijn blog verdwenen zijn. In de plaats daarvan staat er een zwart vlak met een waarschuwingsbord erin. Het blijkt een storing te zijn bij Google-tech. Ze zijn aan het proberen om het op te lossen. Ik was al begonnen met het een en ander terug te zetten maar daar wacht ik nu maar even mee, want dat is wel een hele klus.

Update 23 dingen

Wel leuk, ik zat net even m'n blog door te lezen over 23 dingen, van 2009, en hoe ik toen over de dingen dacht en daar ook onvervalst mijn mening over gaf. Grappig om te ontdekken dat ik hier en daar toch wel wat moet bijstellen. Ik heb het Twitteren herontdekt, dit naar aanleiding van het Twitteraccount van het Uitpunt van Bibliotheek Heusden. Ik moet bekennen dat het bijna tot mijn dagelijkse riedel hoort als ik de PC opstart. Ook voor Vrouwenband Maanszat een weblog en een Twitteraccount aangemaakt, volgers ontbreken nog maar we moeten wat actiever worden dan komen de volgers ook vanzelf. Facebook, Hyves en 3 weblogs die ik bij hou tegenwoordig. Google.docs komen regelmatig voorbij en op Youtube ben ik actief als we een nieuw liedje gaan instuderen met de band, zo kun je het nummer al mooi een paar keer beluisteren. Online mijn foto's opslaan daar zal ik me binnenkort is een keer op gaan storten, want zoals ik jaren geleden altijd achter liep met inplakken van foto's worden de digitale foto's op de PC bewaard tot dat het echt een keer verkeerd gaat en ik al mijn dierbare foto's kwijt ben.

Venlo - Swalmen

Deze etappe mijn collega's gestrikt om met mij van Venlo naar Swalmen te gaan lopen, 23 km lang. Johanna, Karin, Marianne liepen mee, Ine en haar Willem zijn al fietsend om ons heen gecirkeld. Om half 10 hadden we in Venlo met Ine afgesproken, ze stonden al op ons te wachten. Na felicitaties voor hun 36 jarig huwelijksjubileum ze de autosleutel gegeven zodat ze mijn auto in Swalmen, het eindpunt konden zetten. Zo gezegd zo gedaan, na wat geworsteld met de startonderbreker, zijn zij vanuit Swalmen met een omweg gaan fietsen richting het afgesproken adres, "Café de Witte Steen" in Reuver.
Wij aan de wandel vanuit Venlo, en ja hoor, het begin ging weer fout en zodoende wel een eindje omgelopen. Na een routewijziging i.v.m. de aanleg van een snelweg bij Venlo kwamen we in een bos terecht dat op de grens ligt tussen Nederland en Duitsland. Het pad liep een groot gedeelte precies over de grens, aan de linkerkant Duitsland aan de rechterkant Nederland. De eerste drinkstop gedaan bij een café genaamd Maalbeekerhöhe, beetje oubollig maar de koffie smaakte goed. Wat verder ging het pad langs wat "afgronden" en wat saaie rechte paden richting het stopadres waar we afgesproken hadden met Ine en Willem. Ze zaten al op ons te wachten, koffie met vlaai voor Ine en Willem, en een lekker kopje soep voor de wandelaars. Na het fotomoment afscheid genomen van elkaar en wij weer verder wandelen want we waren nog maar net over de helft. Het tempo ging wat omlaag maar dat kon de pret niet drukken, we besloten om allemaal door te lopen ondanks allerlei pijntjes hier en daar. Opeens waanden we ons in Texas U.S.A., twee cowboys te paard kwamen ons tegemoet rijden, zover waren we toch zeker niet van huis!! Maar nee, aan de vele zwarte torren te zien liepen we nog steeds in hetzelfde gebied. Gelukkig was daar al snel het laatste kaartje van deze etappe, nog 2,9 km over een slingerend zandpad langs rivier de Swalm, richting ons eindpunt. Daar stond een lekker pintje op ons te wachten. Toen weer naar huis, we hebben het klokje rondgemaakt deze dag maar het is eigenlijk omgevlogen, maar dat komt natuurlijk omdat het ondanks het afzien, hier en daar, het wel gezellig was en het wel een voldaan gevoel geeft dat we het toch maar weer geflikt hebben. Collega's bedankt!

Swolgen - Venlo

Met Wilma om 8 uur met de auto vertrokken richting Swolgen voor etappe 8 naar Venlo. Swolgen uitgelopen kwamen we al snel in natuurgebied de Swolgender Heide. Bossen natuurlijk wat rul zand en vlonderpaden over water. Een mooi stukje Pieterpad in ieder geval. Net nadat we de bossen achter ons gelaten hadden werden we verrast door een Pieterpadbankje. Ik had er al wel een keer over gelezen maar niet in de gaten gehad dat het in deze etappe was. Een welkome onderbreking, lekker kopje koffie en een lekkere zure napoleonbal voor onderweg. Een eindje verder weer door bossen en langs duizenden rozenstruiken richting Grubbenvorst, daar hadden we een eetpauze gepland bij brasserie "In de Witte Dame". Een lekker tomatensoepje is het geworden uiteindelijk. Net buiten Grubbenvorst met een veerpont de Maas over voor € 0,20 p.p., daar kunnen we niet voor gaan zwemmen. Aan de overkant bijna constant langs de Maas naar beneden naar Venlo gewandeld, over knollenvelden met erg lelijke koeien en veel verse vlaaien, fietspaden, grintpaden. Erg afwisselend in ieder geval. "Onderhoudend" bezig geweest vandaag, gepraat over van alles wat vrouwen zoal bezig kan houden. Het allerlaatste eindje in Venlo toch weer even verkeerd gelopen, we brengen het er toch weer niet helemaal goed vanaf, maar ja, het was eigenlijk niet om. Wilma had van te voren haar twijfels of ze het wel zou halen de hele 21 km, maar ze is toch niet als een ander gelukkig, goed gedaan weer.

Vierlingsbeek - Swolgen

Met Broos en Anna in 2 auto's om 8.00 uur vertrokken voor etappe 7 van het tweede boek, van Vierlingsbeek naar Swolgen, 21 km lang. Weersverwachtingen waren weer goed, onderweg was het nog mistig maar hoe verder we waren trok de mist op en het zonnetje kwam al snel tevoorschijn. Na de start kwamen we binnen 4 km op bekend terrein voor Broos en Anna. Bij de Mariakapel in Holthees, met de statieweg-tuin, waar ze nog niet zo lang geleden met moeder en tante Sjaantje geweest waren, kwamen veel herinneringen boven. Ook even in de Mariakapel gekeken, de tuin alleen van een afstandje bekeken en verder richting Smakt. De Kapel van St. Jozef bezocht en een paar kaarsjes opgestoken voor moeder en tante Sjaantje en een kopje koffie gedronken in "Het Pelgrimshuis". Daarna begon het echte werk, in Landgoed Geysteren, allereerst een bos dat veel op onze eigen Drunense duinen leek maar al snel veranderde in een stuifzandgebied met jeneverbesstruiken, heel apart. Wat later op hetzelfde landgoed gepicknickt bij de Rosmolen en daarna langs allerlei bosbeken verder gewandeld. Hoeveel beken we overgestoken, of links en rechts hebben gezien weet ik niet meer, misschien was het elke keer wel dezelfde, ze stroomden allemaal even snel in ieder geval. Langs de rand van de Geysterenderheide nog een erg mooie boom gespot, gelijk maar even met z'n drieën geposeerd voor onze achtervolgers van die dag. Voorbij Wanssum de St. Goarkapel gelaten waar die was en via een soppig graslandschap tussen weer allerlei beken, over de route voor loslopende koeien (koeien kunnen lezen in Limburg blijkt wel), door naar Meerlo. Daar een lekker kopje soep op, en via een mooi versierde straat voor Prins Carnaval Jurgen liepen we bijna ongemerkt Swolgen binnen. De etappe zat er op, allemaal trots op ons zelf maar zeker op Anna, die heeft het toch maar mooi effe geflikt.